นับเป็นช่วงชีวิต จะดีจะร้ายยังไง
ก็ยังคงเก็บไว้เป็นส่วนหนึ่งในใจเสมอมา
ถ้าได้เคยพบใครสักคน ถึงต่อให้ไม่เจอกันแล้ว
แต่เรื่องราวก็จะยังคงถูกเก็บไว้ในใจ
เหมือนว่ายังวนเวียนเป็นส่วนหนึ่งอยู่ในชีวิต
เหมือนไม่มีสิ่งใด จะหลุดลอยจากใจไปได้
และเหมือนบางคนไม่เคย ที่จะเลือนจากใจไปไหน
แค่เพียงย้ายจากข้างๆ กาย สู่ความทรงจำ
เมื่อที่ครั้งได้พบ ยินดีที่ได้รู้จัก
และเมื่อยามหมดรักจากกันก็ยังยินดี
เพราะถ้าความรักมันก่อตัว
ต่อให้อีกคนหลุดลอยไปไหน
แต่ความหมายทุกๆ เรื่องราวไม่ลบเลือนลาง
ประหนึ่งว่ายังรักอยู่ ยังอยู่ข้างกันเหมือนเคย
กลบเกลื่อนน้ำตาที่เอ่อ เอื้อนเอ่ยเพียงคำสั้นๆ
ว่าฉันมีความยินดีเสมอนะเธอ
ที่ได้เจอ ได้พบ ได้รัก ได้ลา
ที่ได้เคยมีกันและกันผ่านมา
และถ้าเป็นน้ำตาก็เกิดจากความตื้นตัน
แล้วหากวันไหนเราไม่ได้เจอกัน
จดจำวันนั้นที่ได้ร่วมทาง หากบนปลายฟ้าไม่มีดวงดาว
ฉันจะวอนแสงจันทร์นำไป
และถ้าตัวฉันไม่ได้ครอบครอง ได้เป็นเจ้าของเธอไม่เป็นไร
แต่ให้เธอนั้นแค่เพียงจำไว้ ว่าถึงจะอย่างไรเจ้าของความรัก
ที่มีให้เธอ จะยังเป็นฉันคนเดิม ไม่มีเปลี่ยนแปลง
ให้นานแค่ไหน เหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนไป
ว่าฉันมีความยินดีเสมอนะเธอ ที่ได้เจอ ได้พบ ได้รัก ได้ลา
ที่ได้เคยมีกันและกันผ่านมา และถ้าเป็นน้ำตาก็เกิดจากความตื้นตัน
แล้วหากวันไหนเราไม่ได้เจอกัน
จดจำวันนั้นที่ได้ร่วมทาง หากบนปลายฟ้าไม่มีดวงดาว
ฉันจะวอนแสงจันทร์นำไป
และถ้าตัวฉันไม่ได้ครอบครอง ได้เป็นเจ้าของเธอไม่เป็นไร
แต่ให้เธอนั้นแค่เพียงจำไว้ ว่าถึงจะอย่างไรเจ้าของความรัก
ที่มีให้เธอ จะยังเป็นฉันคนเดิม ไม่มีเปลี่ยนแปลง
ให้นานแค่ไหน เหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนไป
ให้นานแค่ไหน ฉันไม่เคยเปลี่ยนไป
เพราะว่าเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
เพราะว่าฉันและเธอต่างเคยมีช่วงเวลา
และถึงมันจะเป็นแค่เพียงเวลาไม่นาน
แต่ความทรงจำฝังลึกลงไป ในใจเรา